Author Archive: Abdullah ÖZBEK

Yiğitlikte rastlanmaz hiç dengine. Her şeyi içine alıp yutarsın… Taşıtlarındır gün, hafta, ay, sene. Bilmem ki içinde neler taşırsın!..

Biri kara, biri beyaz, biri sarı… Dayanışma içinde sürmekteydi hayatları… Şayet görürlerse bir düşman… Sırt sırta verirlerdi, olmamak için pişman!.. Hedef olmamak için kötü bir niyete… Alırlardı  kendilerini emniyete..   Fakat bir gün, karşılarına bir kurt çıkar… Misli görülmemiş bir…
Devamını oku

Bir gün, birden hareketlenir orman. Belirlenir gündem, çıkarılır ferman:   Vermeden önemli bir zayiat, Tekmil toplanmalı hayvanat!..   Değiştirmek için bütün aslı esası, İhtiyaç olmuştur, yeni bir orman yasası…   Gerçi bir düzenleme vardır, eskiye göre… Yalnız, bazıları tekelleşmiş  göz…
Devamını oku

Tam seyre dalmışken aşkla kendini, Kapanacak perde, oyun bitecek!.. Suların aştığı anda bendini, Kapanacak perde, oyun bitecek!.. Hayallerin bir bir serâb olacak… Baharın yazın hep harâb olacak… Ömür son bulacak, türâb olacak. Kapanacak perde, oyun bitecek!.. Daha işlerini yola koymadan,…
Devamını oku

Su alıyor gemi, delinmiş dibi. Bak hele çığlığa, ürkmüşler bir bir!.. Akılları baştan gitmiş gibi, Ölümcül kuyruğa girmişler bir bir!.. Kale almamışlar, delik açanı.. Susturmuşlar birden, ağız açanı… Gemi su alırken kaçan sıçanı, Görüp güverteye çıkmışlar bir bir!.. Tartışma, didişme,…
Devamını oku