EĞİTİMCİ-YAZAR
Bir sabah erkenden, yürüyüş yapmak üzere, havası daha temiz diye, bahçeli evlerin arasındaki sokaklara dalmıştım.
Çoğu taş ya da betonla çevrilmişti. Ara sıra tel örgüler de göze çarpıyordu. Bu arada duvarları yıkılmış, ağaçları kurumuş, hatta terk edilmiş olanlar da dikkat çekiyordu. Kimisinde de sırf bahçıvanlar ve bakıcılar duruyormuş. Sahipleri ayda yılda bir uğrarmış. Bu arada,”satılık” levhaları asılmış yerler de vardı.
Önce bir kaç olay anlatmaya çalışayım…
Egzoz borusu iyice yıpranmış ya da çatlamış arabalar görürsünüz. Bunlar acayip sesler çıkarır. Hele de hızlı sürerlerse… Ayrıca çıkardığı gazlar, havayı öyle kirletir ki…
İçimden bu gibi kişileri nazikçe uyarmak geldi. Şimdiye kadar onlarca kamyon, otobüs, minibüs, taksi vb. sürücüsüne söyledim. Sadece bir kişi teşekkür etti. Ya diğerleri? Onu hiç sormayınız…
Bir ara büyük bir mobilya sektörünün temsilcisiyle konuşuyoruz. Laf döndü dolaştı müşterilerin çoğunun kadın olmasına. Oran da verdi. Yüzde yetmiş kadar. Bunların bir özelliğini de söyledi. Ellerine fırsat geçse her sene yenisini ve modellisini almak.
Bir gün köylünün birisi, yanına bir külek dolusu tere yağı alarak şehre gider. Fazla vakit geçirmeden, doğruca, eski sattığı tüccara varır. Dükkân sahibi bu eski dostunu tanır ve çok hürmet eder. Ve bu arada, şöyle bir teklifte bulunur: -Şimdi yağını…
Devamını oku
Çok değer verdiğimiz bir büyüğümüz, bir aile dostumuz vardı. Şimdi rahmetli oldu… Her yıl, mümkün mertebe ziyaret eder, hal hatırını sorar, sohbet ederdik. Çok hoşlanırdık birbirimizden… Kendisinden pek çok şey öğrenmişimdir. Bir kere, gün görmüş birisiydi.. Yanılmıyorsam, askerliğini sıhhiye olarak…
Devamını oku