Su alıyor gemi, delinmiş dibi.
Bak hele çığlığa, ürkmüşler bir bir!..
Akılları baştan gitmiş gibi,
Ölümcül kuyruğa girmişler bir bir!..
Kale almamışlar, delik açanı..
Susturmuşlar birden, ağız açanı…
Gemi su alırken kaçan sıçanı,
Görüp güverteye çıkmışlar bir bir!..
Tartışma, didişme, yukardan alttan,
Adam sendecilik her bir taraftan,
Görevli tayfalar, sorumlu kaptan,
Atlayarak suya, tüymüşler bir bir!..
Herkes sorumluydu kendi yerinden…
Asla dönmek yoktu, sözden yeminden…
Fırtına kopunca biraz derinden,
Ucundan arkaya, kaymışlar bir bir…
Son çırpınışlardan gelirken sesler,
Sönüp gider birden sonsuz hevesler,
Tam tükendiğinde kalan nefesler,
Dalıp bir kuyuya, aymışlar bir bir!..
Başa gelmiş olan her bir musibet,
Ders vesilesidir insana elbet.
Yalnız olmayınca geride bir fert,
Derin bir uykuya, dalmışlar bir bir!..